In deze rubriek vragen we werknemers naar hun ervaringen in de zorg. Wat drijft hun, waar halen ze hun voldoening uit en wat zouden ze graag anders zien. Deze week Natasja, indicatieverpleegkundige in Den Haag.
Hoi Natasja, leuk dat je mee wilt doen met dit interview. Vertel eens kort over jezelf.
Mijn naam is Natasja, 35 jaar, moeder van een zoontje van 1 en een dochter van 4. Ik woon in Den Haag. Ik ben sinds 13 jaar werkzaam als HBO-verpleegkundige in het verpleeghuis. Sinds 3 jaar stel ik ook indicaties, zowel PGB als Zorg In Natura (ZIN)
Wat was voor jou de motivatie om verpleegkundige te worden?
Als jong meisje wist ik al dat ik graag iets wilden doen om mensen te helpen. Ik liep altijd rond met een verbandkoffertje en mijn moeder moest vaak patiënt spelen. Na de HAVO was het dan ook een logische stap om de HBO-verpleegkundige opleiding te gaan doen. Ik heb daar tot op de dag van vandaag geen spijt van gehad. Als verpleegkundige kun je zoveel kanten op. Ik heb gekozen voor het verpleeghuis, maar klasgenoten van mij zijn ook werkzaam in het ziekenhuis, de gehandicaptenzorg of de thuiszorg.
Je hebt je bij laten scholen tot indicatieverpleegkundige, waarom?
Ik vond het leuk om op een andere manier met mijn vak bezig te zijn. Ik kom nu regelmatig bij de mensen thuis. Dit is heel intiem en privé. De zorgvragers vertellen over hun verleden, hun hobby’s en hun zorgen. Ik als indicatieverpleegkundige denk mee met de zorgvragers. Ik vind het belangrijk om in oplossingen te denken, dan schakel ik bijvoorbeeld de huisarts in, of ik adviseer iemand om een rollator aan te schaffen. Daarbij vind ik het belangrijk om de tijd te nemen voor de zorgvrager. Soms is een luisterend oor al genoeg. Je krijgt hele persoonlijke verhalen van mensen mee. Ik vind het een eer dat mensen dit met mij durven en willen delen.
Waar haal jij je voldoening uit als verpleegkundige?
Mijn dag is goed als mijn zorgvragers tevreden zijn. Een hand op iemand zijn schouder, een luisterend oor, de tijd nemen om iets goed uit te leggen. Dat zijn dingen die voor mij horen bij een verpleegkundige. Al vind ik dat een grapje op zijn tijd ook moet kunnen. Als de zorgvrager of familie aangeeft tevreden en dankbaar te zijn, kan mijn dag niet meer stuk.
Wat zou je graag anders zien in de zorg?
Als ik één ding mocht kiezen, zou ik direct 10000 verpleegkundige extra willen inzetten. Door de tekorten in de zorg, merk je dat niet iedere zorgvrager de liefde en aandacht krijgt die hij nodig heeft. De verzorgende en verpleegkundige staan onder hoge werkdruk, waar uiteindelijk de zorgvrager altijd de dupe van is. Veel mensen zouden niet direct voor de zorg kiezen, door de slechte verhalen die je hoort. Het klopt dat de zorg hard werken is, maar het is het mooiste beroep wat je je maar kunt wensen. Je kunt zoveel kanten op en het is heel dankbaar werk.
